|
Jak tak pomyślę
Gdzieś brukiem Starówki z psem czarnym na smyczy Jak tylko pomyślę wspomnienie mnie bierze Ja swoje na sznurku też wiodłam tam zwierzę Odległe te lata mi pamięć wytyczy Gdy w obcej to ziemi dziś człowiek się byczy I strofy spisuje na zmiętym papierze Nie wiedząc skąd rymy do wierszy swych bierze I sonet kolejny w swym szale wykrzyczy Tak oto Pan pisze i piszę ja sama I nuta nam polska jest dobrze też znana I Wisły wiatr znamy i bruki Starówki I życia w obczyźnie codzienne wymówki I słońce nam jedno i noc w jedną porę - Wybrałeś poezję? - Ja także ją wolę. AKB dla JSS Mareil - Francja, 18 lipca 2006 » Sonet wspólny z rodziną Bouvy |
|
©2004 Jan Stanisław Skorupski
(jss@skorupski.com) www.skorupski.com design Kilu |