Sonet o przesadnej skromności

zły duch w skromności się kolebie
nadmierna skromność nie jest skromna
bowiem jej siła przeogromna
przesadnie eksponuje siebie

„toż to anioł skromniutki taki...”
a kto kiedyś widział anioła?
raczej wróbla zamiast sokoła
nucącego „czerwone maki”

milczenie nie zawsze jest złotem
o tym wiedzą ci których w ciszy
z niczym odesłano z powrotem

to co nazywamy skromnością
nie może być schowaną w niszy
zarozumiałą bezradnością

Jan Stanisław Skorupski
Zurych, 1 lutego 2008