powietrze wiersz pisze pogodą ktoś obraz za oknem maluje to Ten co w kosmosie króluje tak Ziemię obdarza przygodą demonem wciąż drży nadgorliwość wśród lip na wysokim parterze motylem w podniebnej riwierze rumieni się nadsprawiedliwość płonącym welurem w błękicie odsłania się ołtarz tajemny przed nowym spotkaniem na szczycie nie orzeł nie sęp zatrwożony przestrzega że świat jest nikczemny lecz kloszard nędzą przerażony