Sonet o tęsknocie za sztuką
ledwie wróciłem do polskiego
a tu znów powraca tęsknota
esperanto się we mnie miota
w polskim nie wyrażę wszystkiego

"mi ne estas esperantisto
kaj ankaŭ ne esperantano
mi uzas la lingvon por pano
kiel rimedo de artisto"

po świecie jeżdżę z muzykami
i w tym języku wyśpiewuję
więc go nie zgubię unikami

to piękny język – brzmi łagodnie
dobrze się z nim na scenie czuję
także poza sceną – wygodnie
Zurych, 18 czerwca 2001