Sonet z wyobrażeniem raju
podłogi są tutaj kamienne
i ściany i dachy i progi
i stoły i ławy i drogi
i mosty i krzyże znamienne

a wszystko utkane jest bzami
kościółek do nieba nęcący
cmentarzyk cichutko drzemiący
uśmiechy zmieszane ze łzami

bo kamień przyciska do biedy
wygniata szorstkimi żarnami
co komu za ile i kiedy

do raju przybyli bogacze
zmieszali się tu z biedakami
i raj raz się śmieje raz płacze
Zurych, 6 maja 1995