Soneto pri la ĵurnalisto
mizera tamen kun aplombo 
ridegas pro aliaj moroj 
aliĝas al altaj faktoroj 
per "ci" kun ĉiuj antaŭ tombo 

sofistas ŝanĝante heredon 
kaj vortoj laŭ vezika sapo 
forflugas dum doloras kapo 
laŭdante sian propran kredon 

oni vidas elementmankojn 
de tute alia pensloko 
li kun principoj miksas flankojn 

en centro restas nur skeletoj 
por kiuj vana estas moko 
ekestas pri si mem pamfletoj
Zuriko, la 26an de januaro 1996