en nebulo aŭ sub sunvarmo aperas ĉagreno konsola ke homo volas esti sola kaj ne en iu granda svarmo burdo tro laŭte zumtimigas apud malice gutas krano najbaro kantas en soprano eĉ ĉiu eteco lacigas en tiuj tempoj oni devas nepre ridi eĉ sen motivo tiam niaj problemoj krevas estas ankaŭ tristaj ridetoj kaj tiam reflekso pri vivo instigas al polisindetoj