męczy mnie nadmiar wiadomości dlaczego – to trudno powiedzieć po prostu nie chcę więcej wiedzieć nie ma w tym żadnej złośliwości rytmu dziewięciozgłoskowego nikt mi już z głowy nie wypłoszy choć inny wiersz też się panoszy aż do wiersza przezroczystego ktoś nos mi do ucha przystawia i szczepcze “wie pan to sensacja” nad sensem się nie zastanawia a ja mu na to “drogi panie mnie interesuje kolacja zaś po niej jutrzejsze śniadanie”