Walter Żelazny przeprowadził socjologiczną analizę senatu stosując dewizę środka z którą sobie poradził podzielił rzecz na cztery frakcje każdej przyłożył etykietę formując socjalną ankietę uwzględniającą też reakcje senatorowie nie wiedzieli że są podmiotami badania (też ci którzy cicho siedzieli) powstała charakterystyka ukazująca porównania zacznie się „komparatystyka”