adiaŭe muskoloj feblas eĉ se forta estas premado materio por memorado sen kiuj travivi ne eblas mi adiaŭas ŝin por ĉiam reflekse mi ne povas kredi ŝi tion ne volas koncedi kaj akceptos tion neniam vespere alvenas informo ke ŝi jam estas ĉe la limo tuj alfluos tempo por dormo en sonĝoj revenos eventoj de infaneco kaj animo dronos en familiaj sentoj