Zygmunt Haupt to pisarz ludowy z nerwem intelektualisty ale z piórem gimnazjalisty bo jego język jest surowy w postrzeganiu jest drobiazgowy to cecha wielkiego artysty lecz w roli opozycjonisty bywa za bardzo ugodowy jest zawsze na zewnątrz wydarzeń nawet wtedy gdy rzecz dotyczy jego samego - nie ma marzeń związek eseju z reportażem trzyma czytelnika na smyczy mnie wciągnął podolskim pejzażem