Sonet o bruku na pianinie
tu nie "fortepian sięgnął bruku" 
ale bruk osiadł na pianinie 
rewolucja go tu ominie 
choć jeszcze wszędzie pełno huku 

na Limmat Quai potrzebę czuję 
proszę majstra aby mi sprzedał 
jeden kamień - czy by mi nie dał 
bo na pamiątkę potrzebuję 

majster zachował się nobliwie 
skinął głową "niech pan wybierze!" 
lecz się uśmiechał podejrzliwie 

nie wiem dlaczego bruk kojarzę 
zawsze z walką - skąd to się bierze? 
przecież ciągle o ciszy marzę 
Zurych, 7 listopada 2006