tre ofte mi sentas silenton kun ĝi mi tute malaperas kaj revas kaj ankaŭ esperas mi ne priskribos ĉimomenton se estas en kapo vakuo la stato kiam mankas pensoj kaj venas neniuj kompensoj konscienco falas al truo pro tio mi preferas staton je kiu mi maltrankviliĝas eĉ se ĝi emas voki faton inspiron mi verki ne povas tiam atentado pleniĝas per laboro kiun mi trovas