oni jam tre delonge scias ke kiom da afrodizio tiom da vivpova vizio je kiu homoj emocias mi ŝanĝas temon por memori pri la patrina naskotago oportuna estas imago kun kiu mi ne povas plori mi ĝojas nun rememorante simplajn menuojn de Patrino ĉe kiuj mi ŝmacis manĝante tiam mi poeme debutis SILENTO - komenco kaj fino ĉar tempo tiam devalutis